Op z’n Rotterdams | 022

MoArt - Foto Op Zun Rotterdams

Dinsdagochtend. Tramlijn 4 richting Station Noord. Een Lekker Jong Ding praat zwaar geïrriteerd in haar smartphone…

Nee! Dit is echt de LAATSTE keer dat ik opneem.

Nee dat meen ik! Ik doe alleen WhatsApp en dat WEET je!

Dan LEER je dat maar!

Nee bellen is niet veel handiger! Dus zet die app op je mobiel als je me wilt bereiken!

Nee ma, ik MOET daar zuiver in blijven!

Op z’n Rotterdams | 021

MoArt - Foto Op Zun Rotterdams

In een drukke metro ga ik naast een jongeman zitten met stoere, bruine puntschoenen, een eveneens bruine, strakke jeans, een hagelwit hemd en een hip kapsel.

Hij praat opgewonden in zijn smartphone over zaken als ‘360 graden communicatie’, ‘slim bruggen bouwen’ en ‘muren tot in hun wortels afbreken’. Dan zegt hij: ‘Ik ga hangen. Ik moet er zo uit. Tot later.’

Bij zijn halte aangekomen staat de communicatiekanjer op en probeert zich langs mij te wurmen. Ik kijk hem aan en zeg: ‘U wilt uitstappen?’ Terwijl zijn grote, angstige ogen mij inventariseren, verslikt hij zich bijna in zijn adamsappel en knikt zenuwachtig ‘Ja’.

Op z’n Rotterdams | 020

MoArt - Foto Op Zun Rotterdams

Vrijdagmiddag. In het TijdschriftenRijk van mijn Bruna (Argonautenweg) staan twee hippe dertigsters: de een uitgeblust, de ander fris-en-fruitig. Uitgeblust bladert in spiritopper Happinez, fris-en-fruitig in soort van collega flow.

Uitgeblust: Dus ik weet het gewoon even allemaal niet meer.
Fris-en-fruitig: Persoonlijk heb ik veel aan Boeddha gehad.

Uitgeblust trek een moeilijk gezicht…
Fris-en-fruitig: Die ken je toch wel!?!

Uitgeblust: Natuurlijk!
Fris-en-fruitig: Of vind je ‘m te dik ofzo?

Uitgeblust: Nee kijk… Ik vind die Boeddha verder heel OK hoor, maar hij is gewoon niet GROOT genoeg voor AL mijn problemen!!!

Op z’n Rotterdams | 019

MoArt - Foto Op Zun Rotterdams

In een of ander café. Een Boeddha-achtige man in een gitzwart kostuum zit tegenover een magere, bleke gast met een getergde blik. Terwijl Boeddha murmelt begint de gast steeds getergder te kijken en zegt ineens: Laaienlichters!

Boeddha reageert hier niet op en murmelt door. Even later zegt de gast, harder: Stelletje laaienlichters!!!

Boeddha reageert ook hier niet op en murmelt gewoon door. Dan slaat de gast met zijn rechtervuist op tafel en schreeuwt bijna: Het zijn ALLEMAAL laaienlichters!!!