Twee Droomvolgers

De een blijft zijn hele arbeidzame leven bij een en dezelfde werkgever. De ander hopt van bedrijf naar bedrijf. Een derde begint na verloop van tijd voor zichzelf (Wendy van Ierschot). En nummer vier (Anja de Gauw) stopt zelfs helemaal met werken – zij het tijdelijk. Shell Interview laat twee oud Shell-medewerkers aan het woord over het volgen van hun droom.

Trefwoorden:

Wendy van Ierschot, Anja de Gauw, stoppen of doorgaan, exit Shell, droomvolger

Quotes:

Anja: “Wat deden we nou eigenlijk? Werken, op vakantie gaan, weer een nieuwe auto kopen. En toen er in onze directe omgeving wat mensen op jonge leeftijd stierven of ernstig ziek werden, besloten we om de knoop door te hakken.”

Wendy: “Mocht mijn idee niet aanslaan of mocht ik over een jaar of twee verzadigd zijn en er geen zin meer in hebben, dan kan ik gewoon terug het bedrijfsleven in.”

>>>>>>>

ANJA
Anja de Gauw (39) begon op haar zeventiende met werken. Ze had ‘geen zin in een studie’ en werd administratief medewerkster bij een kruisvereniging in haar geboorteplaats Haarlem. Zo’n acht jaar later had ze het daar ‘wel gezien’, en was ze toe aan een ‘nieuwe uitdaging’. Na wat omzwervingen als security hostess, receptioniste, en hotelmedewerkster, belandde ze in 1989 bij beveiligingsbedrijf NedSafe in Woerden. Via dat bedrijf kwam ze als contractor bij Shell terecht. Ze begon als receptioniste/beveiligster op Noordwijkerhout. “Die baan beviel me uitstekend.”

Omdat ze aan Shells eisen voldeed en ze haar werkzaamheden naar volle tevredenheid uitvoerde, kreeg Anja na een jaar een vast contract aangeboden en verhuisde ze naar het Centraal Kantoor te Den Haag. “Ja, ik heb overal gezeten: in O2, O75, C16, C23 en C30. Later ging ik over van de semi-continu naar de volcontinu en werkte ik ook ’s nachts en in de weekenden.” Totdat haar bioritme ging protesteren. “Ik sliep nog maar twee tot drie uurtjes per etmaal. Daarbij was ons zoontje toen zes. Het werd me allemaal te zwaar.” Zodoende kwam Anja anderhalf jaar geleden weer in een ‘normale’ fulltime job terecht: afdelingssecretaresse bij Social Investment. Op 1 oktober echter verliet ze Shell, na ruim elf jaar vaste dienst.

WENDY
Ook Wendy van Ierschot (30) heeft Shell inmiddels verlaten. Als vers afgestudeerd bestuurskundige (Leiden) trad zij zesenhalf jaar geleden in dienst bij de ‘Koninklijke’. Een toevalstreffer, noemt ze het. Ze zag een advertentie staan voor Shells business course, schreef zich in, deed mee en realiseerde zich dat ze dit ‘echt spannend’ vond. Ze besloot dan ook om te solliciteren en werd aangenomen. “Ik heb dus niet heel bewust voor mijn eerste werkgever gekozen. Wel wist ik dat ik HR wilde doen en dat dit onderdeel bij Shell hoog staat aangeschreven.”

Wendy begon als personeelsadviseur op de raffinaderij van Pernis. Daarna werd ze change agent en begeleidde ze diverse veranderingsprocessen. Haar derde job bracht haar naar SSI in Leidschendam, waar ze hoofd ‘employee relations and communications’ voor Europa & Afrika was. Op 1 december 1999 startte ze in haar vierde functie: manager HR en facility services in Amsterdam. En precies twee jaar later zei ze Shell gedag. “Mijn end of assignment date naderde en dat was het moment om te beslissen: stoppen of doorgaan?”

WAAROM!?!
Waarom hebben beide vrouwen Shell verlaten? Om kort te gaan: ze willen hun droom verwezenlijken. Wendy: “Ik was al enige tijd aan het nadenken over de vraag ‘Wat wil ik?’ Wat leek me leuk om te doen? En ik merkte dat ik heel erg gegrepen werd door het onderwerp duurzaamheid. Het creëren van een duurzame omgeving waarin we de resources zo min mogelijk opmaken en waarin we zoveel mogelijk van wat we nu nog hebben, behouden voor de toekomst.”

Daarom wilde ze tijd vrijmaken om over duurzaamheid te lezen, na te denken, te schrijven en te discussiëren met andere mensen. Gezien haar drukke Shell-baan, haar hobby’s (“Zo dans ik drie keer per week”) en haar eigen bedrijfje, een onmogelijke opgave. Haar enige optie: exit Shell.

Ook Anja’s droom viel niet te combineren met een fulltime baan in Den Haag. Zij en haar man wilden al jaren een boerderij kopen met een stuk grond erbij. “Een boerderijtje om op te knappen en een lapje grond voor wat rust en ruimte.” Ze woonden in Ypenburg, in een huis met ‘alles er op, er aan en er in’, maar toch was dat het niet.

“Wat deden we nou eigenlijk? Werken, op vakantie gaan, weer een nieuwe auto kopen. En toen er in onze directe omgeving wat mensen op jonge leeftijd stierven of ernstig ziek werden, besloten we om de knoop door te hakken.” Anja had op internet al wat boerderijtjes in Groningen gezien, en die bezochten ze in een weekend. Glunderend: “Bij het derde boerderijtje was het raak. En precies één week later was-ie van ons.”

BOERDERIJ
Sinds 26 september wonen Anja, haar man en hun zoon in Oost Groningen, midden in de driehoek Winschoten, Veerdam en Stadskanaal. Hun boerderij stamt zeer waarschijnlijk uit het begin van de vorige eeuw, is achttien meter diep, met een voorstuk van ruim zeven en een achterstuk van elf meter breed. Een groot huis, maar een kleine boerderij, aldus Anja. “We zijn nu zover dat we eenderde deel ervan bewoonbaar hebben gemaakt, de rest wordt nog verbouwd. Verder hebben we een stuk grond van zo’n 1400m2. Dat is voor Randstadbegrippen erg veel, hier is dat echter een doorsneetuin.”

De plannen voor dit ‘doorsneetuintje’ staan nog even in de ijskast, wel weet Anja nu al hoe alles er gaat uitzien. “Aan de linkerkant van ons huis komt een terras met een kruidentuin, aan de rechterkant komt een moestuin – er staan al fruitbomen – en aan de achterkant komt een dierenweide met een geit, met kippen, noem maar op. Alleen konijnen hoeven we niet meer te kopen.”

Ze hebben zichzelf vijf jaar gegeven om hun droomproject te realiseren, alhoewel de planning vrijwel zeker naar beneden wordt bijgesteld. Want: “Het schiet allemaal behoorlijk op.” En voor het aankomende jaar zijn de financiële reserves toereikend. “Daarna gaan mijn man en ik losse projectjes doen of kiezen we voor een parttime baan.”

LEESSERVICE
Wendy gaat haar leven wijden aan het vergaren van kennis over de drie ‘P’s’: people, planet & profit. Haar geld wil ze verdienen met het lezen van de meest uiteenlopende boeken over dit onderwerp. Let wel: voor mensen die daar zelf niet meer aan toe komen. Topmanagers bijvoorbeeld.

“Zodra ik een boek heb gelezen, maak ik een afspraak met mijn cliënt en geef ik hem of haar in twintig minuten een samenvatting. De meerwaarde van deze benadering boven een recensie ligt in het gegeven dat je mij kunt vragen om dieper op een bepaald hoofdstuk in te gaan, of om meer over een bepaald onderwerp te weten te komen. Daar kunnen we het dan tijdens een vervolggesprek over hebben.” En, voegt ze bescheiden toe, ik denk dat ik een interessante gesprekspartner kan zijn.

Over haar toekomst maakt Wendy zich niet echt zorgen. Ze is jong, heeft nog geen kinderen – “wel een hypotheek en een lieve vriend” – en ze verwacht een aardige boterham met haar idee te verdienen. “Anders in ieder geval met HR advies en implementatie.” Bovendien heeft ze geen exorbitant hoog uitgavenpatroon. “En mocht mijn idee niet aanslaan of mocht ik over een jaar of twee verzadigd zijn en er geen zin meer in hebben, dan kan ik gewoon terug het bedrijfsleven in.”

COLLEGA’S
Rest de vraag hoe de collega’s van beide vrouwen op hun toch wel drieste plannen hebben gereageerd. Wendy: “De meeste mensen vonden het moedig, en feliciteerden me. Dat vond ik wel grappig; ik ga namelijk weg! Nogal wat collega’s zeiden dat ze ook wat anders zouden gaan doen als ze jonger zouden zijn. Slechts één iemand schreeuwde door de telefoon ‘Meisje, wat doe je nu?’.”

Bij Wendy viel echter niemand van zijn stoel, dit in tegenstelling tot de eerste reacties van Anja’s collega’s. Die varieerden van ‘Wat ga jij nou doen?’ en ‘Dat meen je niet!’ tot ‘Maar hoe moet dat dan met je werk, enzovoorts?’ Anja: “Uiteindelijk vonden ze het wel leuk.” – MH

^^^^^^^^^^^^^

Dit artikel verscheen in Interview, het personeelsblad van Shell Den Haag – rubriek: Spiegelportret (21 december 2001).

Noot: De rubriek ‘Spiegelportret’ had ik bedacht voor Interview, het personeelsblad van Shell Den Haag. Deze rubriek liep van maart 2000 tot en met juli 2005 en was zeer succesvol.